กาลครั้งหนึ่ง.. บนเกาะแห่งหนึ่งที่ซึ่งมีเหล่าตัวแทนความรู้สึกอาศัย..อยู่ร่วมกันมานานโดยมี ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความรู้ รวมถึง .. ความรักวันหนึ่งเกาะที่เคยอาศัยอยู่ร่วมกันมา มันกำลังเริ่มจมลงกลางทะเล ..ความรู้สึกต่าง พากันอพยพหนี .. บ้างก็เตรียมเรือ บ้างก็ เตรียมอาหาร ข้าวของที่จำเป็น .. มีแต่ "ความรัก" เท่านั้น ที่คิดว่าจะยังคงอยู่ .. เมื่อเกาะ เริ่มจมลงเรื่อย ๆเมื่อเกาะเริ่มจมลงเรื่อย ๆ ความรักจึงต้องตัดสินใจขอความช่วยเหลือ ..
ความรักร้องเรียก *ช่วยด้วย !*
บัดนั้น ความรักเห็น ความรวย ผ่านมา จึงร้องเรียกให้ ช่วย ความรวยตอบว่า .. ไม่ได้หรอกน่ะไม่มีที่ว่างพอสำหรับเธอหรอกในนั้นน่ะเต็มไปด้วยทรัพย์สิน เงินทอง ฉันคงช่วยเธอไม่ได้หรอกน่ะ ความรัก ฉันเสียใ/p>
จากนั้น ความรักพบเจอกับความสุข จึงร้องเรียกให้ช่วย
ความสุขตอบว่า ฉันกำลังสบายใจไม่ได้ยินไม่ได้เห็นอะไร ผ่านไป ความรัก..ตะโกนไป ว่า ฉันไปด้วยน่ะความสุขแต่ความสุขไม่ได้ยิน
จากนั้นความรักเจอ กับความเศร้า
ความรัก จึงเรียนความเศร้า แล้วบอกว่า ความเศร้า ฉันแย่แล้วหล่ะ ไปด้วยคนน่ะ
ความเศร้าจึงตอบว่า ฉันกำลังเสียใจมากอยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ
ขณะที่ความรักกำลังเดือดร้อนหา มีใครช่วย ได้เลย ไม่มีใครสามารถช่วยได้ไม่.. ความรักต้องการความช่วยเหลือ..
ก็ มีคน ตะโกนบอกว่า ความรักมาทางนี้เถอะ ฉันจะพาเธอไปเอง
ความรักพูดว่า ฉันดีใจเป็นอันมากที่ได้เรือโดยสารจนกระทั่งลืมถามไถ่ชื่อของคนที่มาส่ง
หลังจากนั้น คนที่พาความรักเรือไป ก็ ไป ส่ง อีกเกาะหนึ่ง จากนั้นเขาก็ จากไป โดยไม่ได้ ถามชื่อ เขา
ความรัก ได้พบกับ ความรู้จึงได้ ถามว่า คนที่มาส่งฉันเมื่อกี้คือใครกัน
ความรู้จึงตอบ ว่า .. .. เค้า คือ เวลาไง หล่ะ
แล้ว ความรักก็ สงสัยอีกว่า ทำไม คุณเวลาจึงมาช่วยฉันหล่ะ ..
ความรู้จึงตอบว่า ก็ มีแค่ เวลาเท่านั้นแหละ ที่จะทำให้เรารู้ว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน ที่มา FWD mail
